Φίλες και Φίλοι, Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες μου από την Τρίπολη, απ’ όποιο σημείο της Αρκαδίας ήρθατε σήμερα κοντά μου και μ...
Φίλες και Φίλοι,
Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες μου από την Τρίπολη, απ’ όποιο σημείο της Αρκαδίας ήρθατε σήμερα κοντά μου και με τιμάτε με την παρουσία σας και μου δίνετε χαρά -και κουράγιο- και δύναμη να συνεχίσω μαζί σας, κοντά και πλάι ο ένας στον άλλο, τον αγώνα τον καλό για τον τόπο μας, για τη Αρκαδία μας, για την πατρίδα μας. Γιατί, όπως λέει ο Καζαντζάκης, «εμείς πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει. Δουλεύουμε, κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει, να μας πλερώσει το μεροκάματό μας. Δεν ξενοδουλεύουμε - εμείς είμαστε οι αφέντες, το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας και αίμα μας». Η αποψινή σύναξη δείχνει και αποδείχνει ότι οι Αρκάδες, οι δημοκράτες και Νεοδημοκράτες πολεμάμε ενάντια σε κάθε αντιξοότητα, σε κάθε φανερό ή κρυφό εμπόδιο.
Γιατί η πατρίδα ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ όλους αυτή τη στιγμή, αυτούς τους καιρούς τους δύσκολους – δεν περισσεύει κανείς, άντρας ή γυναίκα, νέος ή ώριμος, επιστήμονας ή εργάτης.
Αυτή η πατρίδα περνάει εδώ και πέντε χρόνια μια τρομερή περιπέτεια, ο Ελληνικός λαός στο σύνολό του γνώρισε και γνωρίζει μια πρωτοφανή δοκιμασία, βίωσε και βιώνει μια πρωτόγνωρη οικονομική, κοινωνική, ηθική και, ασφαλώς, πολιτική κρίση. Δεν θα πω πως ο λαός δεν κάνει λάθη, δεν υποστηρίζω πως και οι πολίτες δεν έχουμε τις ευθύνες μας, τουλάχιστον ένα μέρος των πολιτών- όχι, δεν θα κολακεύσω το λαό, μακριά από μένα ο φθηνός λαϊκισμός. Όμως, για τα σημερινά δεινά της πατρίδας μας, αγαπητοί συμπατριώτες, φταίνε, προπαντός και κατ’ εξοχήν, οι πολιτικοί ηγέτες, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, κάποιοι, βέβαια, ίσως ελάχιστα ή και καθόλου, φταίνε οι πνευματικοί ταγοί, οι διαμορφωτές και οι διαφωτιστές της κοινής γνώμης, οικονομικοί παράγοντες – φταίνε όλοι όσοι ήξεραν ή έπρεπε να ξέρουν, όσοι έβλεπαν ή έπρεπε να βλέπουν, όσοι κατείχαν θέσεις ευθύνης χωρίς να το αξίζουν, χωρίς να νοιάζονται για το κοινό καλό, χωρίς να υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού, αλλά συμφέροντα ιδιοτελή, ταπεινά, καθαρά προσωπικά.
Η πορεία προς τον γκρεμό, η αναπότρεπτη πορεία του Τιτανικού, όπως οι ίδιοι οι κατ΄ εξοχήν υπεύθυνοι του ναυαγίου διεκήρυτταν εν τη αφελεία τους, σταμάτησε, ευτυχώς, τον Ιούνιο του 2012. Ο ελληνικός λαός ανέθεσε την σωτηρία του στην παράταξή μας, στη Νέα Δημοκρατία και στον καινούργιο, τότε, ηγέτη της, τον Αντώνη Σαμαρά. Πάντα, στις δύσκολες ώρες και στις κρίσιμες στιγμές, η μεγάλη Δημοκρατική παράταξη, που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, καλείται να δώσει την λύση, να φέρει την λύτρωση….
Η κυβέρνηση των δυόμισι τελευταίων χρόνων, συγκυβέρνηση με όλα τα συν και τα πλην της συνύπαρξης τριών αρχικά και δύο ύστερα κομμάτων στην εξουσία, επιτέλεσε έργο σημαντικό. Γνωρίζω ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους που παρακολουθούν, γνωρίζουν και κρίνουν οι ίδιοι το έργο αυτό. Δεν θα σας κουράσω με δικές μου εκτιμήσεις και αναφορές. Οφείλω να θυμίσω όμως το περιβόητο Grexit, που παντού επλανάτο τότε, τη διεθνή ανυποληψία της χώρας, την ανικανότητα ενός πανίσχυρου πρωθυπουργού να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ανικανότητα που τον οδήγησε στην παραίτηση και παράδοση. Η δική μας κυβέρνηση εξαφάνισε το Grexit, έκανε μεταρρυθμίσεις πρωτόγνωρες, έφερε το εθνικό σκάφος στα ίσια του – ένα βήμα πριν από το σίγουρο λιμάνι.
Με θυσίες, ασφαλώς, των πολλών, με λάθη και παραλείψεις και αστοχίες, ακόμη και αδικίες και παράπλευρες απώλειες. Βογγάει ακόμη ο λαός μας – το βλέπουμε και το ξέρουμε και το ζούμε.
Αυτό βίωσαν όλοι οι Έλληνες και το βιώνω προσωπικά τα 3 αυτά χρόνια καθημερινά στις επισκέψεις μου σε κάθε γωνιά της Αρκαδίας μας, σε κάθε χωριό, σε κάθε σπίτι.
Περνάμε δύσκολες στιγμές, βρισκόμαστε σε έναν οικονομικό πόλεμο!
Αλλά άρχισε και να ελπίζει ο λαός μας– το πρώτο φως από το τέρμα του τούνελ άρχισε να φέγγει… Ακριβώς αυτή τη στιγμή, τη στιγμή της τελικής λύσης, η αξιωματική αντιπολίτευση επιβάλλει εκλογές, διακόπτει το έργο της οριστικής εξόδου από την κρίση, υπόσχεται τα πάντα, εκμεταλλεύεται μια συνταγματική διάταξη για την εκλογή προέδρου και σέρνει τη χώρα σε εκλογές που ουδείς εχέφρων πολίτης επιδοκιμάζει.
Δυστυχώς τα μηνύματα και τα σενάρια για Grexit από το εξωτερικό επανέρχονται. Οι εκλογές είναι ήδη μπροστά μας. Και είναι εξαιρετικά κρίσιμες για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμεθα. Τα διλήμματα είναι γνωστά, είναι και πάλι μπροστά μας: Σταθερή και ορισμένη πορεία ή αβεβαιότητα και πισωγύρισμα; Υπευθυνότητα ή υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα; Έγνοια για την πατρίδα ή πατριδοκαπηλεία;
Ειλικρινής γλώσσα προς τον πολίτη ή άκρατος λαϊκισμός; Αλήθεια ή ψέμα, δύσκολος, ανηφορικός, αλλά σίγουρος δρόμος ή δρόμος της μαρτυρικής Κύπρου, όπου είδαμε πού οδήγησε η... Γενναιότητα και η αποφασιστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, είδαμε πώς εξαφανίστηκαν οι καταθέσεις του λαού; Κι ας μην ξεχνάμε: Η Ελλάδα, παρ΄ όλα τα δεινά της, και τις δυσκολίες που βιώνουμε είναι ακόμη μέσα στις 40 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
Κι ας μην ξεχνάμε τη σοφία του λαού : ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!
Προσωπικά, έχω δώσει, ενσυνείδητα και με βαθιά περίσκεψη, την απάντησή μου στα παραπάνω ερωτήματα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι βρίσκομαι στη σωστή πλευρά, στο σωστό κόμμα, το, πραγματικά, φιλολαϊκό, φιλοευρωπαικό και, πάντως, υπεύθυνο. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι΄ αυτό και μετέχω στους συνδυασμούς του, γι΄ αυτό και ζητώ την εμπιστοσύνη σας, γι΄ αυτό και μετέχω σε αυτόν τον εκλογικό αγώνα. Και κανείς ας μη νομίσει ότι αγνοώ τις δυσκολίες αυτού του αγώνα, τα πλεονεκτήματα και τις ανοιχτές πόρτες άλλων….Δεν αγνοώ ποιους έχω απέναντί μου, ποιους δίπλα μου, ποια μέσα και όπλα και παράγοντες έχουν υπέρ τους άλλοι…Ο ομιλών έχει και παρουσιάζει μόνο τον εαυτό του, το πρόσωπό του, το καθαρό μέτωπό του.
Απευθύνομαι σε εσάς ως ένας από εσάς: αυτοδημιούργητος, παιδί μιας συνηθισμένης, μιας απλής οικογένειας, οικογενειάρχης τώρα. Τα όποια βήματά μου στη ζωή, στην επιστήμη, στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία, προπαντός στην Πολιτική, τα έκανα και τα κάνω μόνος μου. Ούτε κομματικοί σωλήνες ούτε οικογενειακές προίκες ούτε πολιτικές κληρονομιές, διασυνδέσεις και μεγάλα κανάλια και άλλα κανάλια στη διάθεσή μου… Μόνος, απευθύνθηκα το 2012 στους συμπατριώτες μου Αρκάδες, τους μίλησα και μου μίλησαν (όσο προλάβαμε, τότε), εκτέθηκα και αφέθηκα στη δίκαιη κρίση τους. Ούτε έταξα ούτε μπορούσα να τάξω – μακριά από μένα οι παλαιοκομματικές τακτικές που σήμερα επανεμφανίζονται στην Αρκαδία με ταξίματα και φοβέρες. Ούτε χτύπησα πλάτες ούτε κολάκευσα συμπολίτες μου…
Στάθηκα όμως δίπλα τους, όπου και όπως ως άνθρωπος και ως γιατρός μπορούσα, έτρεξα στον πόνο και στην ανάγκη τους, όπως θα τρέχω πάντα, όπως πρέπει να τρέχει κάθε άνθρωπος, προπαντός, κάθε γιατρός, ειδικά σε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, που είναι προβληματικό σε πολλά σημεία του και δύσκολο στον απλό πολίτη. Σε αυτόν τον απλό πολίτη και μέχρις ότου το Ε.Σ.Υ. γίνει αξιόπιστο και ισότιμο προς όλους, ΝΑΙ, θα είμαι πάντα δίπλα του όπως και όσο μπορώ.
Με τίμησαν το 2012, με την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους κοντά 5.000 συμπατριώτες μου Αρκάδες, με έφεραν πρώτο επιλαχόντα βουλευτή, σε απόσταση μόνο μερικών εκατοντάδων ψήφων από τον γραμματέα του κόμματος. Αυτές οι χιλιάδες των Αρκάδων και άλλοι πάμπολλοι, που με γνώρισαν και με ξέρουν πλέον, που πιστεύουν στην ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, στην ΑΝΑΝΕΩΣΗ και στο ΗΘΟΣ, όλοι όσοι αρνούνται και πολεμούν τον ΝΕΠΟΤΙΣΜΟ, την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, τη φτηνή πολιτική, την συγκέντρωση εξουσιών σε ΛΙΓΟΥΣ ή σε ΕΝΑΝ, όλοι όσοι θέλουν την Δημοκρατία της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ, όλοι αυτοί με οδήγησαν και με οδηγούν, μου επέβαλαν και μου επιβάλλουν την τωρινή υποψηφιότητά μου.
Παρουσιάζομαι μπροστά σας, είμαι μπροστά σας, μπροστά στον Αρκαδικό λαό, γνήσιος, ανεπιτήδευτος, με τη γλώσσα της Αλήθειας – χωρίς στρογγυλοποιήσεις και εξωραϊσμούς. Είμαι κι εγώ θυμωμένος με τα όσα υποφέρει ακόμη ο λαός μας, οργισμένος, εξοργισμένος – όχι όμως απελπισμένος. Κι ας δυσκολεύομαι να δώσω απάντηση στους φοιτητές μου όταν με ρωτούν: ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ μετά το τέλος των σπουδών;
Δεν είμαι απελπισμένος, διότι η απελπισία δεν ταιριάζει στους νέους. Και διότι αυτός ο τόπος δεν έπαψε να είναι ευλογημένος, δώρο θεού, με πολύ πλούτο, με πολλές δυνατότητες, με πολλές ευκαιρίες για όσους τον αγαπούν και τον πιστεύουν. Επαναλαμβάνω όμως: οι ευκαιρίες και οι δρόμοι να είναι ίσες και ανοιχτοί για ΟΛΟΥΣ. Είναι; Τι πιστεύετε σεις, κυρίες και κύριοι;
Στη χώρα μας πρέπει να αλλάξουν πολλά, πρέπει προπαντός να αλλάξει το κράτος – αλλιώς θα εξαφανιστεί και θα μας εξαφανίσει μέσα στην αναποτελεσματικότητά του, μέσα στη διαφθορά του, στο χάος του. Η απερχόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε αυτές τις αναγκαίες αλλαγές, η κυβέρνηση που θα προκύψει την προσεχή Κυριακή – και είμαι βέβαιος ότι θα προκύψει από τη δική μας Παράταξη – οφείλει να συνεχίσει τις αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις, οφείλει να σκύψει με στοργή πάνω στους απλούς ανθρώπους, στους πιεσμένους και αναγκεμένους, να αλαφρώσει τα βάρη τους, να μειώσει ή να εξαφανίσει άδικους ή απάνθρωπους φόρους, να δώσει προοπτική και ελπίδα στους άνεργους. Σε μια τέτοια κυβέρνηση, για μια τέτοια προσπάθεια, είμαι πρόθυμος να βοηθήσω με τις μικρές μου δυνάμεις. Σε αντίθετη περίπτωση δεν βρίσκω λόγο παρουσίας μου στην ενεργό πολιτική. Σε «μια από τα ίδια» ούτε θέλω ούτε έχω θέση…
Η ταπεινότητά μου ονειρεύεται και είναι έτοιμη να αγωνιστεί, μαζί με χιλιάδες άλλους που ασφαλώς έχουν το ίδιο όνειρο, μαζί σας, για ένα σύγχρονο κράτος. Και σύγχρονο κράτος σημαίνει:
- ΑΣΦΑΛΕΙΑ για ΟΛΟΥΣ, όσους ζουν στα όριά του.
- Υπηρεσίες ΥΓΕΙΑΣ και ΠΑΙΔΕΙΑΣ υψηλού επιπέδου.
- Εφαρμογή των νόμων και ταχεία απονομή ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.
- Φορολογική σταθερότητα και πρόσφορο περιβάλλον για ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.
- ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ παντού.
- Καταπολέμηση της ΓΡΑΦΡΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, της ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ και της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, μέχρι να φτάσουμε, ει δυνατόν, στην εξαφάνισή τους.
Ζητάω πολλά; θέλω πολλά; Η απάντηση δική σας, φίλες και φίλοι…
Σημαίνει, ακόμη, στροφή και σεβασμός στα διαχρονικά στηρίγματα του ελληνισμού: την Οικογένεια και την Εκκλησία.
Ποιος αμφιβάλλει ότι σήμερα βάλλονται και τα δύο, ότι περνούν κρίση και δέχονται πισώπλατα χτυπήματα από διάφορες πλευρές; Από αυτούς που δηλώνουν άθρησκοι ή άθεοι, από αυτούς που θέλουν να χωρίσουν, δηλαδή να διαλύσουν τη δυναμική συζυγία Ελλάδας και Χριστιανισμού.
Εt in Arcadia ego… Έρχομαι στη γενέθλια γη, την ΑΡΚΑΔΙΑ ΜΑΣ, την Αρκαδία των μύθων και της νοσταλγίας, τη γη του Πάνα και της ανδρείας, αλλά και της ηρεμίας και της καταφυγής, του έρωτα και της μουσικής, την Αρκαδία που παγκοσμίως είναι σύμβολο και συνώνυμο της γαλήνης, της αγνότητας, της ονειρικής ευτυχίας, του κατά φύσην βίου… Με την Τρίπολη στο κέντρο του Μωριά, με τον νομό εύκολα και γρήγορα προσβάσιμο από την πρωτεύουσα της χώρας, από τον εθνικό αερολιμένα, από το λιμάνι του Πειραιά, της Πάτρας, της Καλαμάτας, από το ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ της Τρίπολης, που μας έταξαν πως θα λειτουργεί και αυτό μέχρι τον Μάιο…
Αλλά και με τόσα προβλήματα, με τόσες υστερήσεις και καθυστερήσεις στην αναπτυξιακή του πορεία – περιττό να τα απαριθμήσω.
Να σας παρουσιάσω κι εγώ το…. Όραμά μου για την Αρκαδία;
Να σας αναπτύξω και το ΔΙΚΟ ΜΟΥ σχέδιο για την Αρκαδία; Πώς θα την.. σώσω και θα την … ΑΝΑΠΤΥΞΩ κι εγώ; ΟΧΙ! Με πρόλαβαν άλλοι!
Άλλωστε έχετε ακούσει, έχουμε ακούσει, σχέδια και σχέδια και οράματα και θάματα για την Αρκαδία, χρόνια τώρα… Και παλιότερα και χθες και σήμερα… Από παλιούς πολιτικούς αλλά και από νεόκοπους και επίδοξους πολιτικούς σαν και εμένα…Διαβάστε σχετικά προεκλογικά φυλλάδια...
Μάλλον έχετε, έχουμε χορτάσει από σχέδια, από προγράμματα, από οράματα… Προεκλογικά όλα… Τάματα… Και όπως λέει ο λαός μας – «από το τάξιμο κανείς δεν έχασε, εκτός από εκείνον που το… πιστεύει…». Τάζουν έργα χωρίς να υπάρχουν τα κονδύλια, γιατί έτσι έχουν μάθει! Φτάνει πια - ας δώσουμε μιαν απάντηση την επόμενη Κυριακή στον καιροσκοπισμό, την οικογενειοκρατία, τη φθηνή πολιτική και τον ωχαδερφισμό! Άλλωστε πολλοί Αρκάδες διετέλεσαν Υπουργοί, υφυπουργοί, Πρόεδροι Οργανισμών. Ποιος θυμάται το έργο των περισσοτέρων; ΓΙΑΤΙ πέρασε απαρατήρητη η θητεία τους; Δεν ήθελαν ή δεν μπόρεσαν; ΕΣΕΙΣ δώστε την απάντηση: Αλλάξτε τα ΟΛΑ! Και ΟΛΟΥΣ!
Λίγος σεβασμός και αξιοπρέπεια δεν βλάπτει! Για παράδειγμα: τα σκουπίδια εδώ και πάνω από ένα μήνα «πνίγουν» τη μισή Αρκαδία , όλως «τυχαίως», μόλις χθες η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας, ανάμεσα σε 102 θέματα, αποφασίζει και εγκρίνει το αποτέλεσμα του Διεθνούς Διαγωνισμού για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Απορριμμάτων της Πελοποννήσου.
Πότε, χθες 21 Ιανουαρίου 2015, 4 χρόνια και 23 μέρες -άκουσον, άκουσον- μετά την προκήρυξή του στις 29 Δεκεμβρίου του 2011.
Και ακόμα δεν τελειώσαμε…
Όταν ολοκληρωθεί ο έλεγχος των συμβάσεων το Ελεγκτικό Συνέδριο και τελικά υπογραφούν απαιτούνται 10 τουλάχιστον μήνες μέχρι να αρχίσει η Ανάδοχος Εταιρεία να παραλαμβάνει απορρίμματα.
Τα συμπεράσματα δικά σας…
Να συνεχίσω… Ο Γιάννης Σμυρνιώτης και οι συνεργάτες τους, που κατά κοινή ομολογία με το έργο τους άλλαξαν τη μορφή της Τρίπολης και των χωριών μας διεκδικώντας και αξιοποιώντας και το τελευταίο ευρώ από Εθνικούς και Κοινοτικούς πόρους, πλήρωσαν ένα πράγμα, «τα σκουπίδια».
Χωρίς να έχουν την ευθύνη της διαχείρισης -το τονίζω αυτό- πήραν το κόστος και επέβαλλαν μια μεταβατική λύση που κράτησε για δυο χρόνια, μέχρι το Σεπτέμβρη του 2014, το Δήμο καθαρό.
Αυτοί που επί δυόμισι χρόνια επέρριπταν συνεχώς ευθύνες στο Γιάννη Σμυρνιώτη διατυμπανίζοντας τη δική τους άμεση λύση, τώρα… σιωπούν. Αλλά η πραγματικότητα φωνάζει σε όλους μας, μας πλήττει όλους.
Άλλοι χρησιμοποιούν ακόμη μεθόδους Μαυρογιαλούρου… «Κατόπιν ενεργειών μας…». Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου Αποφάσισε, στις 22 Δεκεμβρίου 2014(!), κατανομές πιστώσεων έργων ενταγμένων στο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων 2014! Κατανέμει 4 εκατομμύρια ευρώ για έργα στο Εθνικό δίκτυο και άλλα 6 εκατομμύρια για συντήρηση του επαρχιακού δικτύου, ενώ οι εγκεκριμένες από το Υπουργείο Ανάπτυξης πιστώσεις είναι συνολικά 400 χιλιάδες ευρώ. Πλημμύρισε η Αρκαδία, ξεχείλισε από υποσχέσεις για δρόμους, γεφύρια, γήπεδα, φράγματα, αντιπλημμυρικά..
Η παλιά γενιά, οι ώριμοι από σας, γνωρίζει και έχει πάθει και έχει μάθει από αυτές τις τακτικές.. Η νέα γενιά θεωρώ ότι μαθαίνει εύκολα και αποφασίζει και επιλέγει ή απορρίπτει…
Αλλά η αλήθεια δεν γίνεται να μην λάμψει στο τέλος.
Η αλήθεια είναι ότι για την Αρκαδία μας – και για κάθε νομό χωριστά – δεν έχουν πρόγραμμα, δυστυχώς, ούτε τα κόμματα. Γι΄ αυτό και αφήνουν αυτά τα προγράμματα τοπικής ανάπτυξης να τα… σχεδιάζουν και να τα τάζουν, παραμονές εκλογών πάντα, υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι, περιφερειάρχες, αντιπεριφερειάρχες. Και ύστερα, μετά τις εκλογές, ποιος θυμάται και τι… Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει… «Πεθαίνει» όμως έτσι η Αρκαδία και κάθε Αρκαδία….
Ρημάζει, προπαντός, η ύπαιθρος – ρήμαξαν τα πανέμορφα χωριά μας. Αυτά τα χωριά τα έχω, τα δύο τελευταία χρόνια, επισκεφτεί ένα – ένα, ΟΛΑ σχεδόν, από τη Βασκίνα μέχρι τους Παραλογκούς, από την Κοντοβάζαινα μέχρι το Βλαχοράφτι. Και βέβαια πάντα στην Τρίπολη, στο Λεβίδι, στη Μεγαλόπολη, στο Λεωνίδιο και στο Άστρος, στα Τρόπαια και στη Δημητσάνα, στη Βυτίνα και στα Λαγκάδια- σε κάθε γωνιά της Αρκαδίας μας. Μιλάω συνέχεια με τους κατοίκους τους, με τους συμπατριώτες μου, ξέρω τι τους καίει και τι τους πονάει. Από αυτούς έμαθα τι χρειάζεται για να καλυτερεύσει ο τόπος μας, για να μείνουν ή να γυρίσουν οι νέοι σ΄ αυτόν. Αυτοί γνωρίζουν άριστα τι πρέπει να γίνει για να ορθωθεί η Αρκαδία – μα ποιος τους ακούει; Ποιος τους ρωτάει;
Εδώ η Τρίπολη έχει το όνομα και τα άγια κόκκαλα του Κολοκοτρώνη – κι όμως ουδείς έχει αξιοποιήσει την μοναδική αυτή κληρονομιά. Η Αρκαδία, με τις δεκάδες Ιερές Μονές, αποκαλείται Άγιον Όρος της Πελοποννήσου, η Αρκαδία μόνο διαθέτει Λούσιο και Μαίναλο και δαντελένια ακρογιάλια στην Κυνουρία – θα ‘πρεπε να κατακλύζεται από τουρίστες ολοχρονίς. Κατακλύζεται;
Η Αρκαδική γη μας δίνει εξαιρετικά κρασιά, λάδι εκλεκτό, μήλα, πορτοκάλια, κηπευτικά… Γιατί όμως πένεται ο αγρότης…
Κυρίες και κύριοι, συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Ασφαλώς δεν θα σώσω εγώ την Ελλάδα … Ίσως, μάλιστα, και η νέα γενιά ολάκερη δεν μπορεί μόνη της να «ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη», να βγάλει τη χώρα από τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται. Απαιτείται, η πείρα των ωρίμων, η σοφία των γερόντων, η συνεργασία όλων των ηλικιών, όλων των Ελλήνων. Ακριβώς οι Έλληνες, οι εκλέκτορες της προσεχούς Κυριακής, εμπιστεύονται περισσότερο και πάνω από όλα τα άλλα κόμματα τη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη μας, την Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά, τον πρωθυπουργό μας, τον ηγέτη που η μοίρα τού έταξε τον ρόλο του μπροστάρη σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Και οι Έλληνες θα ψηφίσουν – πιστεύω – με βάση την λογική και το πραγματικό συμφέρον της χώρας και των ιδίων, όχι υπό το κράτος της πίκρας, της οργής και της δικαιολογημένης συχνά αγανάκτησης για όσα υποφέρουν – η οργή ποτέ δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Μπροστά στην κάλπη πρέπει να επικρατήσει η νηφαλιότητα, η ορθή κρίση, η υπευθυνότητα του ώριμου πολίτη – και είμαι βέβαιος ότι τελικά θα επικρατήσει. Κι αν κάποιοι οπαδοί μας, κάποιοι Νεοδημοκράτες, θέλουν, ντε και καλά να τιμωρήσουν…, ας μην τιμωρήσουν το κόμμα μας με την αποχή ή με την υπερψήφιση άλλων κομμάτων ή ευκαιριακών σχηματισμών, ας προτιμήσουν πρόσωπα άφθαρτα, καινούργια, ελπιδοφόρα, έξω από το Σύστημα, η Νέα Δημοκρατία πρέπει και μπορεί να θριαμβεύσει.
Φίλες και φίλοι,
Εσείς, που απόψε με τιμήσατε με την εδώ πρόθυμη και αθρόα παρουσία σας, εσείς που μου δίνετε δύναμη στα πρώτα βήματά μου στον όμορφο αλλά δύσκολο και γεμάτο ευθύνες δρόμο της Πολιτικής, ΔΕΧΘΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΟΥ:
Μπήκα -με τη δική σας έγκριση και ενθάρρυνση- στον ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΙΒΟ πρόθυμος και έτοιμος για κάθε προσπάθεια, για αγώνα αδιάκοπο και ανυποχώρητο, για θυσίες. Γιατί η πολιτική έχει απαιτήσεις και θέλει θυσίες… Είναι γένους… ΘΗΛΥΚΟΥ … Και όποιος ή όποια δεν έχει τη δύναμη ή τη διάθεση ή το χρόνο να ιδρώσει, να παραμερίσει το προσωπικό του συμφέρον, να αφιερωθεί κυριολεκτικά στα προβλήματα του λαού και στα δημόσια πράγματα, καλό είναι, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ είναι, να μείνει στο σπίτι του, ν’ αφοσιωθεί στις προσωπικές του ενασχολήσεις. Προσωπικά, αρνήθηκα, δυόμισι χρόνια τώρα οποιαδήποτε θέση οποιαδήποτε θέση στον κρατικό μηχανισμό, αν και μου προτάθηκε, αν και μπορούσα να καταλάβω υψηλό δημόσιο αξίωμα ως πρώτος επιλαχών βουλευτής, όπως συμβαίνει με τόσους και τόσους…
Έμεινα στη δουλειά μου και στην επιστήμη μου, αφ΄ ενός γιατί υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνεργοι, με προσόντα και ικανότητες, άξιοι για τις θέσεις αυτές, αφ΄ ετέρου διότι πιστεύω ότι τα δημόσια αξιώματα πρέπει να δίνονται από το λαό, όχι από τις Κυβερνήσεις και κόμματα – γραμματέας και σύμβουλος και μέλος ή πρόεδρος κατά κομματική απονομή δε θα γίνω ποτέ, σε κανέναν οργανισμό, σε κανένα υπουργείο.
Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, συμπατριώτες και συμπατριώτισσες, για την υπομονή και την αγάπη σας, για τη στήριξή σας, για το κουράγιο που μου δίνετε. Εσείς είστε η ΜΟΝΗ πηγή της δύναμης και της έμπνευσής μας.
Εγώ μία μόνο υπόσχεση μπορώ να σας δώσω:
Τα δημόσια καθήκοντα, το ΧΡΕΟΣ προς την πατρίδα, προς την κοινωνία, προς τους πολίτες, που θέλουν ΤΙΜΙΟΥΣ τους πολιτικούς και ΔΙΚΑΙΟΥΣ και ΗΘΙΚΟΥΣ τους εκπροσώπους τους, το ΚΑΘΗΚΟΝ και το ΧΡΕΟΣ θα είναι τα κριτήρια κάθε πράξης μου… Μαζί με την ΑΛΗΘΕΙΑ…
Με αυτή τη δέσμευση, με τέτοια μόνο δέσμευση, ΣΑΣ ΚΑΛΩ να αγωνιστούμε μαζί για τη νίκη, να πάμε μαζί προς τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, προς τη νίκη της Αρκαδίας και της Ελλάδας.
Ας λένε οι… γκαλοπίστες… Δικός μας οδηγός η προτροπή του Καζαντζάκη και πάλι: μην καταδέχεσαι να ρωτάς αν θα νικήσουμε ή θα νικηθούμε – Πολέμα!
Κυρίες και κύριοι,
συμπατριώτες μου Αρκάδες και όποιοι άλλοι τιμάτε την παρούσα σύναξη…, να κλείσω αποκαλύπτοντας το βαθύτερο πιστεύω μου: Εκτιμώ ότι η Μεταπολίτευση πρόσφερε στη χώρα -40 χρόνια τώρα έδωσε ό,τι είχε να δώσει. Δεν της άξιζε ούτε της γενιάς της Μεταπολίτευσης ούτε, προπαντός, της πατρίδας μας ο σημερινός Γολγοθάς, ο σταυρός του μαρτυρίου. Για να φτάσουμε στην Ανάσταση, πρέπει να πέσει αυλαία σ΄ αυτήν την εποχή, να αλλάξουν όλα ή πολλά: ιδέες, πρακτικές, συμπεριφορές, λειτουργία κομμάτων, και κυρίως πρόσωπα, γιατί με παλαιά υλικά δεν μπορείς να ανοικοδομήσεις μια νέα Ελλάδα. Ασφαλώς κάποια από αυτά έχουν ακόμη θέση και χρειάζονται στο πολιτικό προσκήνιο. Τα περισσότερα όμως είναι καιρός ν΄ αφήσουν χώρο στη διαδοχή γενεά – είναι νόμος φυσικός αυτός, δεν έχει να κάνει με ηλικιακό ρατσισμό ή ανυπομονησία της δικής μου γενιάς. Μένει αυτό να αποδειχθεί την προσεχή Κυριακή, σε δύο ημέρες από σήμερα.
Να πολεμήσουμε νόμιμα αλλά και μεθοδικά, συντονισμένα και αποφασιστικά, πόρτα-πόρτα, πλησιάζοντας φίλους και συγγενείς και γνωστούς, Νεοδημοκράτες και μη, κάθε Τριπολιτσιώτη και κάθε Αρκάδα, με επιχειρήματα, με ταπεινότητα και προπαντός ευγένεια όπως αρμόζει σε εμάς – να πείσουμε για την υπαρκτή κρισιμότητα των εκλογών, για την ελπίδα που προσφέρει η μεγάλη παράταξή μας, και, ακόμη, για τα ΠΡΟΣΩΠΑ που πρέπει να πάνε στη Νέα Βουλή, πρόσωπα άφθαρτα, αδέσμευτα, με «μεροκάματα» στον στίβο της ζωής, δοκιμασμένα και γνωστά στην Αρκαδική κοινωνία, υπηρέτες του λαού και της αλήθειας, ικανά να πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ, ανάλογα με τις περιστάσεις… Μένουν δυο ημέρες μέχρι την Κυριακή, που πρέπει να είναι ημέρες διαλόγου, ενημέρωσης, πολιτισμένης εκλογικής προσπάθειας.
Ως τότε, επαναλαμβάνω, πάμε μαζί για τη νίκη, για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, για τη νίκη της Ελλάδας, για τη νίκη της Αρκαδίας μας, για τη νίκη της ανανέωσης, για το γκρέμισμα του πελατειακού κράτους και των εξυπηρετήσεων.. παραμονές εκλογών.
Και πάλι σας ευχαριστώ για την ευγενική παρουσία σας, για την ηθική βοήθεια σας, γιατί μου φωνάζετε:
Εμπρός, για καλύτερες μέρες! Εμπρός για τη Νέα Εποχή. Εμπρός για τη γνήσια λαϊκή εκπροσώπηση. Το παλιό φεύγει, το καινούργιο έρχεται!
Δελτίο Τύπου
.jpg)
.jpg)
