Μονή Ταξιαρχών Μουράς: Ένα μικρό ταξίδι στη μοναστηριακή ιστορία της Τσακωνιάς (pics,vid)

Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μούρας, πανηγυρίζει με κάθε μεγαλοπρέπεια, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπ...

Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μούρας, πανηγυρίζει με κάθε μεγαλοπρέπεια, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. Επιφανίου.

Η ιστορική μονή, που αποτελεί πνευματικό φάρο για την ευρύτερη περιοχή της Κυνουρίας, αναμένεται να υποδεχθεί πλήθος πιστών, οι οποίοι κάθε χρόνο τιμούν με ευλάβεια τη μεγάλη αυτή εορτή των Αρχαγγέλων.

Με αφορμή την ημέρα αυτή, σας παρουσιάζουμε ένα αφιέρωμα που είχε γίνει στο μοναστήρι με χρήσιμες πληροφορίες, φωτογραφίες και εικόνες.

Χρόνια πολλά.

Μονή Ταξιάρχη Λεωνίδιο

Η Μονή Ταξιάρχη Μουράς θα τη συναντήσουμε πηγαίνοντας προς το χωριό Άγιο Βασίλειο, σε ένα μικρό λιβάδι που απλώνεται σε επίπεδο χαμηλότερο του επαρχιακού δρόμου. Πρόκειται για ένα χώρο ερειπωμένο, αν και η αρχική εντύπωση που προκαλεί είναι αντίθετη, καθώς μέσα από τα κυπαρίσσια προβάλλει ο πολυγωνικός τρούλος της εκκλησίας της Μονής και τμήματα των τοίχων σε άριστη, όπως φαίνεται, κατάσταση. Καθώς πλησιάζουμε όμως αντικρίζουμε το φρουριακό τοίχο και την τοξωτή πύλη και μόνο τότε συνειδητοποιούμε πως ο χώρος έχει εγκαταλειφθεί. Παρατηρούμε επίσης τη φθαρμένη όψη του μοναστηριού και ερείπια των κελιών.

Ο περίβολος της Μονής είναι τετράπλευρος ( 35X35 μ.) και στο κέντρο προβάλλει ο συντηρημένος ναός με το πυκνό του στρώμα γκρίζου τσιμεντοκονιάματος, που ωστόσο μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε την πλινθοπερίκλειστη τοιχοδομία. Είναι χτισμένος σε ρυθμό εγγεγραμμένης σταυροειδούς βασιλικής και διαθέτει οκτάπλευρο τρούλο, διακοσμημένο με ένθετα ζωγραφισμένα πιάτα, από τα οποία σώζονται μόνο δύο. Για τη στέγη του έχουν χρησιμοποιηθεί σχιστολιθικές πλάκες, χαρακτηριστικό δομικό στοιχείο των κτισμάτων της ευρύτερης περιοχής. Ο ναός διαθέτει επίσης δίλοβο καμπαναριό το οποίο υψώνεται στην κορυφή της δυτικής πλευράς, ενώ στην ανατολική, θαυμάζουμε την ημιεξάπλευρη αψίδα του ιερού. Κατά την είσοδο μας στο εσωτερικό του ναού δεν μπορούμε παρά να προσέξουμε το μαρμάρινο δάπεδο και την παράσταση, ακριβώς κάτω από το θόλο: ένα ανάγλυφο λιοντάρι. Το σχέδιο του αποτελεί μοτίβο λαϊκής τέχνης και πιθανότατα βυζαντινό σύμβολο. Διατηρείται η αγιογράφηση του ναού με αρκετές όμως φθορές. Παρ’ όλα αυτά διακρίνουμε τόσο τις μορφές των Αγίων, όσο και τη μορφή της Σαμαρείτιδος.

Η εικόνα αυτή όσο και του Ταξιάρχη αποτελούν το σημαντικότερο στολίδι της αγιογράφησης, με τον εκφραστικό τρόπο που φιλοτεχνήθηκαν και τη σεμνότητα των μορφών. Κυριαρχούν τα θερμά χρώματα, με ιδιαίτερη έμφαση στα σέπια, την καρμίνα και την ώχρα. Έχουμε επίσης τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε τις γεωμετριμένες πτυχώσεις των υφασμάτων και την απουσία όγκου, κατά συνέπεια και η απουσία προοπτικής. Η αγιογράφηση πιθανολογείται ότι έγινε από καλλιτέχνη του 17ου αιώνα.

Το τέμπλο είναι καινούριο, ξυλόγλυπτο και διατηρεί τμήμα του παλιού στις πύλες με ένθετες μισοκαμένες εικόνες εξαιρετικής αισθητικής. Αξιοθαύμαστες είναι οι λεπτές ισορροπίες που επιτυγχάνονται ανάμεσα στο χρώμα και το σχέδιο, ιδιαίτερα στην απεικόνιση των προσώπων. Την αγιογράφηση του νέου τέμπλου συμπλήρωσε, σύμφωνα με επιγραφή, ο Γεώργιος Σπανός το 1950. Πάνω από τη Ωραία Πύλη θαυμάζουμε τους δύο δράκους που φυλάσσουν το σταυρό σαν τα αποτροπιαστικά ζώα της αρχαιότητας.

Η φωτιά που κατέστρεψε το εσωτερικό λέγεται ότι προκλήθηκε από τον Ιμπραήμ, ο οποίος ευθύνεται και για ποικίλες καταστροφές στην ευρύτερη περιοχή. Εκτός από τη συντήρηση του ναού και ενός από τα κελιά, δε φαίνεται να έχει γίνει άλλη προσπάθεια αποκατάστασης. Σύμφωνα με την παράδοση, δίπλα στο μοναστήρι, υπήρχε στο βράχο μια κρύπτη, όπου φυλάσσονταν οι θησαυροί από δύο στοιχειωμένα φίδια, ακοίμητοι δράκοντες φρουροί της εισόδου. Ο χώρος του μοναστηριού εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1834. 

Ο Ταξιάρχης εορτάζει στις 6 Σεπτεμβρίου και παλαιότερα τον επισκέπτονταν πλήθος προσκυνητών που έφθαναν εδώ και από την περιοχή της Βοιωτίας. Σήμερα όμως δε γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις. Βρίσκεται στα βόρεια του Παλαιοχωρίου, σε μια μικρή κοιλάδα, στην οποία οδηγεί ο αγροτικός δρόμος που συνδέει το Παλαιοχώρι με τον Άγιο Βασίλειο.